چگونگی مدیریت زمان مطالعه دانشجویان در دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال ۱۳۸۵

زمینه: یکی از استراتژی هایی که توسط مشاورین برای کاهش استرس در زمان تحصیلات دانشگاهی توصیه می شود مدیریت زمان مطالعه می باشد. توانایی مدیریت زمان مطالعه علاوه بر کاستن از استرس، پیامدهای مثبت دیگری را نیز به دنبال دارد، که می توان به ارتقاء عملکرد مراکز دانشگاهی، ارتقاء سطح سلامت و توانایی فرآیند حل مسئله دانشجویان اشاره نمود. مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی-تحلیلی، 300 نفر از دانشجویان مقاطع مختلف دانشگاه علوم پزشکی کرمان به صورت تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه شامل گزینه هایی در خصوص نحوه مدیریت زمان مطالعه در طول یک ترم تحصیلی بود و حیطه های مدیریت زمان مانند برنامه ریزی، اولویت بندی و تخمین زمان مورد نیاز برای مطالعه، فهرست کردن فعالیت های انجام شده و تعیین اهداف، مورد بررسی قرار گرفتند. انتخاب گزینه بر اساس مقیاس لیکرت صورت گرفت. یافته ها: بین رشته تحصیلی و مدت زمان مطالعه در روز اختلاف معناداری بدست آمد (004/0=p). مقایسه نمرات مدیریت زمان نیز نشان داد که میانگین نمره دانشجویان پزشکی با 8/12± 5/67 بالاترین و دانشجویان کارشناسی با 1/15±1/61 کمترین نمره را به خود اختصاص داده اند. آزمون آنوا اختلاف معناداری بین رشته های مختلف از نظر مدیریت زمان نشان نداد. همچنین نتایج نشان داد که 186 نفر از دانشجویان (62 درصد) با توجه به شرایط و گاهی اوقات و فقط 48 نفر (16 درصد) همیشه در طول ترم تحصیلی، زمان مطالعه خود را مدیریت می کرده اند. در مقایسه با سایر رشته ها، دانشجویان پزشکی (2/26 درصد) بیشتر زمان مطالعه خود را دائم مدیریت می‎کردند. ارتباطی بین رشته های مختلف تحصیلی با چگونگی مدیریت زمان مشاهده نگردید. نتیجه گیری: اغلب دانشجویان در طول ترم تحصیلی برنامه مدونی برای مدیریت زمان مطالعه خود ندارند. بنابر این لازم است اهمیت مهارت مدیریت زمان را با تأکید بیشتری به دانشجویان آموزش داد تا مهارت و نگرش در مورد لزوم عملکرد مدیریت زمان در آن ها نهادینه شود.